Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Το ιχθυοτροφείο του Διαύλου στον «Μούτσο»

Η λιμνοθάλασσα Αιτωλικού – Μεσολογγίου είναι ένας από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους υδροβιότοπους της Μεσογείου. Στην κορυφή της βρίσκονται η Κλείσοβα, το Βασιλάδι, ο Σχοινιάς, ο Προκοπάνιστος, η Θολή, νησάκια ακατοίκητα. που χωρίζουν την λιμνοθάλασσα από τον Πατραϊκό κόλπο.Τα νησάκια αυτά ενώνονται μεταξύ τους με ιχθυοφραγμούς, που εξυπηρετούν στην σύλληψη των ψαριών από τα ιχθυοτροφεία που λειτουργούν πάνω στα νησάκια.

Έτσι λοιπόν, από την Τουρλίδα του Μεσολογγίου μέχρι το νησάκι Προκοπάνιστος, δηλαδή σε μήκος 8 περίπου χιλιομέτρων, υπάρχει ένας ενιαίος φραγμός, είτε φυσικός (νησάκια) είτε τεχνητός (ιχθυοφραγμοί) που σκοπό έχει να συγκρατεί τα ψάρια μέσα στην λιμνοθάλασσα, προκειμένου να τα αλιεύσουν είτε οι ελεύθεροι αλιείς, είτε τα ιχθυοτροφεία. Την διάταξη αυτή της λιμνοθάλασσας μπορείτε να την δείτε στην φωτογραφία του δορυφόρου που δημοσιεύω.

Στην άκρη της λιμνοθάλασσας, υπάρχει ένας δίαυλος που δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του αποτυχημένου έργου της αποξήρανσης της Τριχωνίδας. Στο ύψος του Πόρου και όταν λειτουργούσε το ιχθυοτροφείο εκεί, ο δίαυλος ήταν φραγμένος με ιχθυοφραγμούς και «πύρες» προκειμένου να εξασφαλίζεται ο εγκλωβισμός των ψαριών μέσα στα όρια της λιμνοθάλασσας.
Το ιχθυοτροφείο του Πόρου καταργήθηκε, προκειμένου να κυκλοφορήσουν ελεύθερα τα νερά και να «ανασάνει» το κανάλι του Αιτωλικού. Παράλληλα έγινε και η άρση του δρόμου που χώριζε τον δίαυλο από την λιμνοθάλασσα, έμεινε όμως ένα κομμάτι του διαύλου στη θέση «Μούτσος» (φωτό) που έπρεπε να κλειστεί για να προστατευτεί η παραγωγή της λιμνοθάλασσας.

Να σημειώσω στο σημείο αυτό, ότι τα ψάρια οδηγούνται ενστικτωδώς όπου υπάρχουν ανοίγματα στους φραγμούς της λιμνοθάλασσας και όπως λένε οι ψαράδες «μυρίζονται» τα ανοίγματα αυτά, προκειμένου να φύγουν προς την ανοιχτή θάλασσα.

Έτσι λοιπόν στη θέση «Μούτσος» δημιουργήθηκε από την Πολιτεία ένας φραγμός, κατασκευάστηκε και μια πόρτα μέσα στην θάλασσα για να διέρχονται τα πλεούμενα και στη συνέχεια στο χώρο δημιουργήθηκε ιχθυοτροφείο.
Τον Οκτώβριο του 2008, ένα πλεούμενο έπεσε πάνω στην πόρτα και την κατάστρεψε, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί άνοιγμα στο σημείο εκείνο της λιμνοθάλασσας και να αρχίσει να φεύγει όλη η παραγωγή των ψαριών από εκεί. Η ποσότητες που αλίευαν τα ιχθυοτροφεία μειώθηκαν κατακόρυφα και οι συνεταιρισμοί απευθύνθηκαν στην Νομαρχία προκειμένου να επισκευάσει την ζημιά και να σώσουν την παραγωγή των ψαριών.

Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς, πόσο σημαντικό είναι για τους ψαράδες, να είναι κλεισμένη ολόκληρη η λιμνοθάλασσα μέχρι και το παραμικρό σημείο της.
Προτάσεις που ακούγονται και γράφονται κατά καιρούς, για την κατάργηση του Ιχθυοτροφείου του Διαύλου, δημιουργούν ειρωνικά μειδιάματα στους ψαράδες, που καταλαβαίνουν ότι αυτά λέγονται από άτομα άσχετα και ξένα με την λειτουργία της λιμνοθάλασσας.

Καλό είναι οι αυτόκλητοι σωτήρες της λιμνοθάλασσας, να επικεντρωθούν στην ανάγκη κατασκευής οικολογικών φραγμών και όχι στην κατάργηση ιχθυοτροφείων, που δίνουν ψωμί σε οικογένειες ψαράδων.


Δεν υπάρχουν σχόλια: