Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

Δήμος Αιτωλικού: Τίτλοι τέλους;

Δημοσιοποιήθηκε η χωροταξική μελέτη του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης
για τον «Καποδίστρια 2». Δύο είναι οι προτάσεις για το Ν. Αιτωλοακαρνανίας. Η πρώτη περιλαμβάνει οκτώ (8) Δήμους και η δεύτερη επτά (7) Δήμους.
Και στις δύο προτάσεις ο Δήμος Αιτωλικού σβήνει από τον χάρτη και ενσωματώνεται στον Δήμο Μεσολογγίου.
Φυσικά η μελέτη αυτή επιδέχεται διορθωτικές παρεμβάσεις. Δεν μπορεί ένας από τους ιστορικότερους και παλιότερους Δήμους όπως ο Δήμος Αιτωλικού να χάνετε έτσι απλά με μια πρόταση.
Το βάρος της απόφασης πέφτει στον Δήμαρχο!
Όμως το ποιο πιθανό (και ποιο λογικό) είναι, την τελική απόφαση της συνένωσης να την πάρει το Δημοτικό Συμβούλιο.
Όπως και να έχει πάντως η απόφαση πρέπει να είναι ανάλογη της ιστορίας του Δήμου μας και συγχρόνως η αρχή διεκδικήσεων!!!

ETOLIKO


The municipality of Etoliko has its own unique beauty (in all of Greece). Etoliko “emerged” in the middle of the lagoon at the end of the millennium A.D to support and feed its inhabitants with the endowments from the lagoon. A small picturesque town fortified well in the swamp of the lagoon consists of one of the most important in our country.
Connected to land by two stone bridges 300m made in 1848. The major sights in the town are two historical churches. The assumption of Virgin Mary “Pazaritisas” metropolitan. And the temple of Archangel “Taxiarhis”.
In the church of Virgin Mary are kept relics which are priceless. Also the woodcut iconostasis sre from the 2nd half of the 18th century. The Virgin Mary icon and golden embroidered epitaph are maintained there. In this church during the Greek war of independence of 1821 is where a lot of meetings took place. This is also where the trial of Karaiskaki was held in 1824.
The temple of Archangel is very famous for its fretwork from the 18th century. On the west of the temple there is a historical well which by miracle quenched the thirst of all the people of Etoliko during the besiege of Turkey in 1823. Outside in the courtyard of the church is the grave of “Kira Vasiliki” (one of the mistresses whom Ali Pasa from Ioannina deeply loved).
Quaint old churches and small country churches quite historical on elevation in the sea e.g. (Panagia tis Finikias) where every year the people of Etoliko perform religious festivals for the saints, folk dancing takes place with the traditional music. The big festival of “Agia Agathi” is on the 23rd of August. Traditional dressed people and horsemen riding beautiful horses into the middle of the town is considered to be a great attraction to visitors. The expectation of the people from Etoliko who get together at this time of the year a wait for this day to see one another. People entertain themselves in a very unique folk way with music, food and dancing to sunrise.
The traditional hand-woven rugs (kilimi) are still up to today being woven in private textile factories from the glorious weavers of Etoliko.
It’s a pleasure to name some of the special names of intellectual people from which are many in Etoliko.
A name national Known such as Vaso katraki whose most characteristic work is displayed in the museum of Etoliko called “Vaso Katraki” and is also shown in the engraving plant.
The name of the litterateur – Academician I.M Panayiotopoulos and the litterateur Philologist M. Kalogirou are some of the people who have enriched Etoliko in so many ways.
The traditional houses with their warm and extended hospitality, calm owners people who live for tomorrow. The narrow pave lanes where there is a saying “The walls have hears”. The gardens, squares and all the yards full of life flowers like Jazmin, lemon trees, orange trees, sour orange trees, night flowers, palm trees and so many more. The wonderful bright light which is warm throughtout all year long and the emerald colored water of the lagoon its quite landscape which relaxes visitors as they walk in the streets of Etoliko is outstanding. The traditional way of fishing at the “Divaria” (natural fish breeds). The fish taverns and the café’s around the town are packed all throughtout summer. The cook shops which remind you of past periods offer great specialty to its visitors who will try the marvelous fish, eel, salted or fresh. Visitors will also be able to provide themselves with olives, olive oil. Fresh fish and the famous fish roe.
In the high regions around the community are Stamna, Agios Ilias,Hrisovergiou, Frangouleika with Etoliko (the island) as the head of the municipality which are all parts that compose the whole in a harmony way.

ΑΙΤΩΛΙΚΟ


Έδρα του Δήμου το Αιτωλικό, μοναδικό για την ομορφιά του σε όλη την Ελλάδα (νησί). ‘‘Αναδύθηκε’’ στη μέση της λιμνοθάλασσας στο τέλος της πρώτης χιλιετηρίδας μ.Χ., για να θρέψει τους κατοίκους του, από τα δώρα της λιμνοθάλασσας. Μικρή γραφική πόλη, οχυρωμένη καλά μέσα στους βάλτους της λιμνοθάλασσας αποτελεί έναν από τους σημαντικότατους υγρότοπους της πατρίδας μας. Συνδέεται με την ξηρά με δύο πολύτοξες πέτρινες γέφυρες 300μ. κατασκευασμένες το 1848.
Αξιοθέατα της πόλης αποτελούν δύο ιστορικές εκκλησίες, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και της Παναγίας της ‘‘Παζαρίτισσας’’, μητροπολιτικός ναός και ο Ναός των Ταξιαρχών. Μέσα στο Ναό της Παναγίας, φυλάσσονται ακριβά κειμήλια ανεκτίμητης αξίας. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 2ου μισού του 18ου αιώνα. Η εικόνα της Παναγίας και ο ονομαστός χρυσοκέντητος επιτάφιος. Στην εκκλησία αυτή, την εποχή της επανάστασης του 1821, γίνανε πολλές συγκεντρώσεις. Εδώ έγινε και η περίφημη δίκη του Καραϊσκάκη το 1824.
Ο Ναός των Ταξιαρχών φημίζεται για το περίφημo ξυλόγλυπτο τέμπλο του 18ου αιώνα. Δυτικά του ναού υπήρχε ιστορικό πηγάδι, που θαυματουργικά ξεδίψασε τους Αιτωλικιώτες κατά την πολιορκία τους από τους Τούρκους το 1823. Στο προαύλιο της εκκλησίας βρίσκεται ο Τάφος της κυρά Βασιλικής (ο μεγάλος έρωτας του Αλή Πασά των Ιωαννίνων).
Παλιές εκκλησίες καθώς και ξωκλήσια γραφικά και ιστορικά, πάνω σε κατάφυτα υψώματα ή μέσα στη θάλασσα (Παναγία της Φοινικιάς), όπου κάθε χρόνο οι Αιτωλικιώτες τελούν πανηγύρι και εορτασμό των αγίων, αποτελούν παραδοσιακούς χώρους συγκέντρωσης των Αιτωλικιωτών.
Το Πανηγύρι της Αγιαγάθης στις 23 Αυγούστου με τους αρματωμένους και τους καβαλάρηδες να μπαίνουν στην πόλη, αποτελεί πόλο έλξης των επισκεπτών, καθώς και των απανταχού Αιτωλικιωτών που σμίγουν κάθε χρόνο την ημερομηνία αυτή στο Αιτωλικό, διασκεδάζοντας με μοναδικό παραδοσιακό τρόπο. Το παραδοσιακό ‘‘κιλίμι’’ εξακολουθεί να υφαίνεται στα ιδιωτικά εργαστήρια από τις περίφημες υφάντρες του Αιτωλικού.
Αξίζει να αναφέρουμε ξεχωριστά ονόματα πνευματικών ανθρώπων από τους πολλούς που διαθέτει τι Αιτωλικό. Το όνομα της διεθνούς φήμης χαράκτριας Βάσως Κατράκη της οποίας τα χαρακτικά έργα θα εκτίθενται στο Μουσείο Χαρακτικής «Βάσως Κατράκη» και στο εργαστήρι χαρακτικής.
Το όνομα του Λογοτέχνη – Ακαδημαϊκού Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου, του λογοτέχνη – φιλολόγου Δ. Καρβέλη καθώς και του φιλολόγου – συγγραφέα Μ. Καλογήρου.
Τα παραδοσιακά καλόγουστα λαϊκά σπίτια, με τους ζεστούς, φιλόξενους, ήρεμους, ξεχωριστούς ανθρώπους, ανθρώπους που ζουν το σήμερα. Τα στενά πλακόστρωτα δρομάκια, όπου ‘‘οι τοίχοι των σπιτιών έχουν αυτιά’’. Τα περιβόλια, οι πλατείες και οι αυλές γεμάτες με ζωή, λουλούδια, βουκαμβίλιες, γιασεμιά, γεράνια, νυχτολούλουδα, λεμονιές, πορτοκαλιές, νεραντζιές, φοινικόδεντρα. Το υπέροχο φως του ήλιου που ζεσταίνει όλη τη διάρκεια του χρόνου, τα σμαραγδένια νερά της λιμνοθάλασσας. Η θέα της λιμνοθάλασσας και το ήσυχο τοπίο που ξεκουράζουν τον επισκέπτη, καθώς πεζοπορεί στον ήσυχο παραλιακό περιμετρικό δρόμο του Αιτωλικού. Το παραδοσιακό ψάρεμα στα ‘‘διβάρια’’ (φυσικά εκτροφεία ψαριών). Οι ψαροταβέρνες και οι καφετέριες που πλαισιώνουν τις πλατείες είναι κατάμεστες όλες τις ημέρες του καλοκαιριού. Τα ‘‘μαγέρικα ’’ που θυμίζουν παλιές εποχές, προσφέρουν θαυμάσιες σπεσιαλιτέ στον επισκέπτη που θα γευτεί το υπέροχο ψάρι, το χέλι, παστό ή φρέσκο και θα προμηθευτεί βρώσιμες ελιές, λάδι, φρέσκα ψάρια από τα πολλά ψαράδικα και αυγοτάραχο.
Τα ημιορεινά Δημοτικά Διαμερίσματα της Σταμνάς, Αγίου Ηλία, Χρυσοβεργίου, Φραγκουλέικων, μαζί με το Αιτωλικό (νησί) έδρα του Δήμου, αποτελούν μια αρμονική συνύπαρξη του υγρού στοιχείου και των ημιορεινών περιοχών, του γαλάζιου με το πράσινο.