Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Έκθεση φωτογραφίας με τίτλο "Ο ΑΕΝΑΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ"

Απο την Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010, η "Διέξοδος" στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου φιλοξενεί στις αίθουσες της Πινακοθήκης της έκθεση φωτογραφίας των Σπύρου Μαρκογιάννη, Βασίλη Βαρσακέλη και Στέλιου Φιλίππου με τον τίτλο "Ο αέναος κύκλος της εργασίας".....
Με την έκθεση αυτή επιχειρείται μια αναδρομή στην προσπάθεια επιβίωσης και την εξέλιξη των παραδοσιακών επαγγελμάτων. Πώς η επιστήμη και η τεχνολογία επηρέασαν τον τσαγκάρη με τη φαλτσέτα, τον κτηνοτρόφο που αρμέγει, τον γυρολόγο παλιατζή με το κάρο, τον λατερνατζή, τον πεταλωτή αλόγων, τον νταουλτζή, τον επισκευαστή καϊκιών στο καρνάγιο, τον μεταλλωρύχο και τόσους άλλους επαγγελματίες που, υπο το βάρος των τεχνολογικών επιτευγμάτων, είτε παραγκωνίσθηκαν και χάθηκαν είτε προσπαθούν ακόμη να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις των καιρών.
Η έκθεση θα περιλαμβάνει σαράντα μεγάλων διαστάσεων έγχρωμες και ασπρόμαυρες φωτογραφίες και θα την προλογίσει ο καθηγητής της Βυζαντινής Μουσικής και συνεργάτης της "Διεξόδου" κ. Γιάννης Δακαλάκης
Το επίσημο ξεκίνημα θα γίνει στις 7.30 το βράδυ της Κυριακής με ελεύθερη είσοδο και χωρίς την αποστολή ατομικών προσκλήσεων.
Η έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά (εκτός Δευτέρας και Τρίτης) και θα διαρκέσει έως την Κυριακή 13 Νοεμβρίου με ώρες λειτουργίας από τις 10.30 το πρωί έως τη 1 το μεσημέρι και από τις 6 το απόγευμα έως τις 8.30 το βράδυ.
***
Ο Σπύρος Μαρκογιάννης κατάγεται από το Μεσολόγγι και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη ως γεωπόνος. Φωτογραφίζει πολλά χρόνια και διαθέτει μεγάλο αρχείο από εικόνες ζωής στην Ελλάδα και το εξωτερικό, από αλλοτινές και σημερινές εποχές, σε slides και ψηφιακή μορφή. Ιδρυτικό μέλος της φωτογραφικής ομάδας f14 - ΚΟΙΝΟΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΩΝ και μέλος της φωτογραφικής ιστοσελίδας www.imagemaker.gr, έχει παρακολουθήσει μαθήματα και σεμινάρια φωτογραφίας και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και διαγωνισμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ο Βασίλης Βαρσακέλης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου μεγάλωσε και τελείωσε τη σχολή Ηλεκτρονικών. Η αγάπη του για το «γράψιμο του φωτός» και της στιγμής ξεκίνησε από την ηλικία των 12 ετών με μια απλή μηχανή Kodak ενώ μια manual Zeiss-ikon σηματοδοτεί μια νέα αρχή για σχολαστικότερη προσέγγιση των θεμάτων. Συνεχίζει να αποτυπώνει αναλογικά και ψηφιακά την ματιά του που αχόρταγα μαγεύεται από το εκπληκτικό φυσικό περιβάλλον και τους ανθρώπους.
Ο Στέλιος Φιλίππου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου και σπούδασε Ηλεκτρονικός , Γραφιστική και Διαφήμιση. Παρακολούθησε σεμινάρια σκηνοθεσίας και κινηματογράφου στη ΧΑΝΘ και φωτογραφίας στο Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του οποίου είναι και μέλος τα τελευταία χρόνια. Ιδρυτικό μέλος της φωτογραφικής ομάδας f14 - ΚΟΙΝΟΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΩΝ, μέλος του www.alamy.com του Λονδίνου, του www.fotolia.com της Νέας Υόρκης και της φωτογραφικής ιστοσελίδας www.imagemaker.gr, έχει λάβει μέρος σε εκθέσεις και διαγωνισμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό
www.diexodos.com.gr

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Fast track και «Βρώμικος Χάρι»


Ο κ Παμπούκης έδωσε ρέστα κατά τη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής του νομοσχεδίου για τις περιβόητες fast track επενδύσεις. Για κακή του τύχη η ολοκλήρωση της συζήτησης στην επιτροπή συνέπεσε με το φιάσκο στον Αστακό, όταν το Κατάρ ανακοίνωσε ότι αποσύρει το ενδιαφέρον του για την πολυδιαφημισμένη επένδυση των 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ.
«Ιδιαίτερα οργισμένος», δηλώνει ο κ. Παμπούκης και... «εγκαλεί» την κοινοπραξία ως «μη σοβαρή», καθώς και όσους επιχαίρουν για τη ματαίωση του έργου. «Εγκαλεί», δηλαδή, τους πάντες, εκτός από την κυβέρνηση: την αντιπολίτευση, όλες τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, ειδήμονες πανεπιστημιακούς, το Τεχνικό Επιμελητήριο και, βεβαίως, την ανάστατη τοπική κοινωνία. Ολοι τους είχαν καταγγείλει τεκμηριωμένα ως διαρκώς καταστροφική για το περιβάλλον και σαν «βραδυφλεγή βόμβα» οικολογικής συμφοράς τη θερμοηλεκτρική μονάδα με καύσιμο το υγροποιημένο αέριο LPG.
Σαν αυτή, που ευτυχώς ματαιώθηκε στον Αστακό, είναι η μία κατηγορία των fast track επενδύσεων που προσδοκά να μας φέρει ο κ Παμπούκης: ό,τι πιο «βρώμικο» τοξικά αρνείται να δεχτεί στα εδάφη της η άλλη, κυρίως η δυτική, Ευρώπη.
Το σύνδρομο της αρπαχτής, το να κόβεις δρόμο, δηλαδή, για να «πιάσεις την καλή», είναι κοινό γνώρισμα και πρακτική για όλα τα λαμόγια. Αλλά θα 'πρεπε να θεωρείται αδιανόητο να χαρακτηρίζει μια κυβερνητική αναπτυξιακή πολιτική.
Πηγή: ελευθεροτυπία