ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ: ΤΑ ΟΜΟΡΦΟΠΑΙΔΑ

ΤΑ ΟΜΟΡΦΟΠΑΙΔΑ
LES BEAUX GOSSES
ΚΩΜΩΔΙΑ Διάρκεια: 90'
Σκηνοθεσία: Ριάντ Σατούφ
Ηθοποιοί: Βενσάν Λακόστ, Αντονί Σονιγκό, Αλίς Τρεμολιέρ


ΚΥΡΙΑΚΗ 17-10-2010 ΩΡΕΣ: 7 - 9 & 9 - 11 μ.μ.
ΔΕΥΤΕΡΑ 18-10-2010 ΩΡΕΣ: 7 - 9. & 9 - 11 μ.μ.

Ο Ερβέ, 14 ετών, ζει με την μητέρα του, απορροφημένος από την έκρηξη της σεξουαλικότητάς του, τους μέτριους βαθμούς του και τη γενική γκαντεμιά του. Χαζεύει τις όμορφες συμμαθήτριές του, ζηλεύει τους cool συμμαθητές του, αλλά δεν δείχνει προορισμένος να αποκτήσει κάποια αληθινή επαφή με το άλλο φύλο.
Μια μέρα όμως, για ανεξήγητους λόγους, η Ορόρ, ίσως η πιο όμορφη της τάξης, αρχίζει να τον φλερτάρει, με αποτέλεσμα μια σχέση γεμάτη εκπλήξεις και για τους δύο.
Λίγα λόγια για την ταινία
Άλλος ένας Γάλλος κομίστας μετά τον Ζοάν Σφαρ (Gainsbourg ) που στράφηκε στο σινεμά ο Ριάντ Σατούφ, γύρισε πέρυσι στα 31 του χρόνια την πρώτη του ταινία που βραβεύτηκε στα Σεζάρ, πριν μερικούς μήνες, με το βραβείο καλύτερης ταινίας πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη. Με δύο κυρίως χώρους δράσης, το διαμέρισμα του νεαρού και το σχολείο, εξιστορεί με χάρη και φρεσκάδα την εφηβική ζωή, περιγράφοντας καταστάσεις που στηρίζονται στην απλότητα και την αυθεντικότητα . Επιπρόσθετα αναλώνει αρκετό χρόνο μέσα στη τάξη και στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ της φορτισμένης κοινωνιολογικής ανάλυσης του Λοράν Καντέ στο “Ανάμεσα στους Τοίχους” και της ναρκισσιστικής εμμονής του Κριστόφ Ονορέ στο ακυκλοφόρητο στη χώρα μας “Ένας Ωραίος Άνθρωπος” , για να αναφέρουμε δύο πρόσφατα παραδείγματα παραγωγών που είχαν εκτεταμένα γυρίσματα σε ανάλογο χώρο , δίνει μια άλλη καθ΄ όλα ρεαλιστική όψη της σχολικής αίθουσας . Ο Σατούφ βλέπει με λεπτό χιούμορ και θαυμασμό τη γενιά που περιγράφει αποκλειστικά από το πρίσμα των αγοριών και με διάθεση αναπόλησης, αν δεχτούμε ότι εμπνέεται και από δικά του βιώματα .
Yστερεί ακόμη σε κάποιους τομείς όπως στη τεχνική των πλάνων του και την επεξεργασία του υλικού του που θα θέλαμε να μην εξαντλείται μόνο στη σεξουαλική αφύπνιση του ήρωα όπως και στην επιλογή ενός λιγότερου αμήχανου τέλους . Άψογος ο νεαρός Βενσάν Λακόστ αν και παραπέμπει περισσότερο σε πλουσιόπαιδο (όχι λόγω επωνύμου όσο λόγω φυσιογνωμίας) παρά σε παιδί της λαϊκής τάξης, συμβάλλει καθοριστικά στο ύφος της ταινίας. Διάφορες σταρ όπως οι Εμανουέλ Ντεβός , Ιρέν Ζακόμπ , Βαλέρια Γκολίνο, αλλά και η σκηνοθέτης του “Περσέπολις” Μαρζάν Σατραπί, κάνουν σύντομα περάσματα βάζοντας υποθήκες ως μελλοντικές πρωταγωνίστριες του σκηνοθέτη.

Μπορεί τα "Ομορφόπαιδα" αυτά να μην αρέσουν σε όλους όμως η νεολαία του Σατούφ που δεν μιλάει στο κινητό, που δεν έχει λάπτοπ και mp3, που πάει σχολείο με το λεωφορείο και όχι με κάμπριο, που ψάχνεται και βαριέται προσπαθώντας όχι να επαναστατήσει αλλά να αυτοπροσδιοριστεί, έχει τη δική της γοητεία και αφήνει πολλές υποσχέσεις . Όπως φυσικά και ο καλλιτεχνικός εμπνευστής της.
Πηγή:Νίκος Νικολαΐδης (my film.gr)