Γεννήθηκε στη Σπολάϊτα του Αγρινίου. Τελείωσε το σχολείο στο Αγρίνιο και κατόπιν την εμπορική σχόλη. Έφυγε για την Πάτρα όπου σπούδασε θεολογικά. Χειροτονήθηκε διάκος το 1961 και μέχρι το 1970 ήταν εφημέριος στον Αγ. Παντελεήμονα στο Μεσολόγγι και έκτοτε έως το 1995 στο Αιτωλικό απ όπου συνταξιοδοτήθηκε.
Αξέχαστη η στοργική συμπεριφορά του στα παιδιά. Ενέπνεε αμέριστο σεβασμό και εξέπεμπε το Θείο σε όλη του την μεγαλοπρέπεια. Άλλωστε πόσα απ αυτά -χωρίς δισταγμό- δεν πήγαιναν στο ίδιο για το μυστήριο της εξομολόγησης; Είχε καταφέρει να αναπτύξει μια σχέση πλήρους εμπιστοσύνης μεταξύ εκείνου και των Ανθρώπων γύρο του και ιδιαίτερα με τους νέους.
Το 1975 μαζί με την βοήθεια του τότε Δημάρχου καθιέρωσε την γιορτή των Ταξιαρχών σαν πολιούχο της πόλης Αιτωλικού και τοπική αργία. Έγραψε το βιβλίο “Μιχαήλ και Γαβριήλ οι φύλακες του Αιτωλικού” και ασχολήθηκε με την επιμελημένη αναπαλαίωση της Παναγίας Φοινικιάς. Διατέλεσε επί σειρά ετών πρόεδρος γονέων και κηδεμόνων του Γυμνασίου Λυκείου και ασχολήθηκε ενεργά με της πολιτιστικές δραστηριότητες του πνευματικού κέντρου Ευανθία Καρβέλη. Τα Ιερά άμφια του εκτίθενται στο Λαογραφικό Μουσείο της πόλης (φώτο) τα οποία πρόσφερε με χαρά ο ίδιος το 2005.
Για εκείνους που τον βίωσαν, ο παπα-Πάνος θα ζει ανάμεσά τους σαν ένα φωτεινό παράδειγμα ιερέα αλλά και παράδειγμα αληθινού εκπροσώπου του ίδιου του Θεού.
Ζ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου