Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

ΚΑΒΑΛΗΣΑΜΕ ΤΟ ΚΑΛΑΜΙ

Στην εκδήλωση «των γεφυριών» το Σάββατο 27/2 στο so fat, μέλος του Δ.Σ. των «εν Αθήναις», σε ερώτηση «γιατί, ενώ είχαν καλεστεί, δεν παραβρέθηκε κάποιος από το σύλλογο τους στο θεατρικό του Πολιτιστικού»...
εκείνος μεταξύ άλλων είπε ότι «..έχετε καβαλήσει το καλάμι,...έχετε μείνει μόνοι σας,. θα πάθετε και χειρότερα,.».
Πριν δύο μήνες, εγώ προσωπικά, είχα τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του και τον ρώτησα εάν έχουν κάποια εκδήλωση του Ντολμά, επειδή προγραμματίζουμε ένα θεατρικό δρώμενο κι αν υπάρχει κάτι να το παρουσιάσουμε μία βδομάδα πριν όπως είχαμε κάνει και πέρσι για να μην συμπέσουν οι εκδηλώσεις. Η απάντηση ήταν αρνητική, αλλά θα ρωτούσε κιόλας και θα με ενημέρωνε για κάτι διαφορετικό. Είκοσι μέρες πριν το Ντολμά βρεθήκαμε στην Αθήνα στα «νταούλια» και μου είπε ότι θα 'ρθουν να μας δουν και ότι δεν υπάρχει καμιά άλλη εκδήλωση.
Μία βδομάδα πριν το Ντολμά προγραμματίστηκε η παρουσίαση βιβλίου, τη στιγμή που ήδη είχαμε στείλει προσκλήσεις και στο «εν Αθήναις» και στη δημοτική αρχή και σ' όλους τους φορείς και συλλόγους εντός και εκτός της πόλης μας.
Θα ήθελα όμως να μείνω στην έκφρασή σας κύριε των «εν Αθήναις» ότι «καβαλήσαμε το καλάμι».
Γιατί «καβαλήσαμε το καλάμι», επειδή τις άδειες μέρες και βράδια του χειμώνα, μετά από τη καθημερινότητα του κάθε μαθητή, επιχειρηματία, επαγγελματία, ψαρά, νοικοκυράς, συνταξιούχου και κάθε συμπολίτη μας, που επέλεξε να μείνει και να αγωνισθεί στο τόπο του, εμείς του Πολιτιστικού δίνουμε διέξοδο στον εαυτό μας και περίπου σε τριακοσίους πενήντα συμπολίτες μας;
Αναλογιστήκατε κύριε των «εν Αθήναις» ότι στο θεατρικό ασχολούνται τριάντα έως εξήντα συμπολίτες μας (χειμώνα - καλοκαίρι).
Αναλογιστήκατε κύριε των «εν Αθήναις» τι θα κάνανε γύρω στα διακόσια άτομα (μικροί- μεγάλοι) που δραστηριοποιούνται στα τμήματα χορού και ζωγραφικής;
Αναλογιστήκατε κύριε των «εν Αθήναις» τι θα κάνανε γύρω στα σαράντα άτομα (κυρίως πιο μεγάλης ηλικίας) που δραστηριοποιούνται στη χορωδία;
Που θα βρίσκαμε διέξοδο, εμείς που μείναμε εδώ και θέλουμε και τα παιδιά μας κοντά μας; Μήπως στις πολιτιστικές δραστηριότητες της δημοτικής αρχής ή αυτές που μας δίνεται εσείς τις άδειες μέρες του χειμώνα, γιατί το καλοκαίρι και να μην γίνουν και κάποιες εκδηλώσεις δεν θα μας λείψουν.
Αναλογιστήκατε κύριε των «εν Αθήναις» ότι τα χρήματα των εκδηλώσεων μας που είναι κυρίως από συνδρομές και χορηγίες των συμπολιτών μας, όλα διατίθενται στην ντόπια αγορά (βιβλιοπωλεία, σιδηροπωλεία, ηλεκτρικά, ταβέρνες,.);
Γι' αυτό «καβαλήσαμε το καλάμι» κύριε των «εν Αθήναις» ή επειδή έχουμε φωνή και αυτό που μας πονάει για εμάς και τα παιδιά μας, το φωνάζουμε και το διεκδικούμε και κακοφαίνεται σ' όσους δεν μένουν στο Αιτωλικό και μας θέλουν πειθήνια όργανα τους χωρίς βούληση.
Και επειδή κύριε των «εν Αθήναις» «καβαλήσαμε το καλάμι» θα ήθελα να μου πείτε, ποιος σύλλογος ή φορέας μας ζήτησε συνεργασία σε εκδήλωση ή τη συμμετοχή μας και δεν ανταποκριθήκαμε; Όταν για πρώτη φορά η δημοτική αρχή το 2008 ζήτησε συνεργασία είχαμε ή δεν είχαμε ανταποκριθεί και ίσως έγιναν από τις καλλίτερες εκδηλώσεις για τη μάχη του Ντολμά.
Κλείνοντας θα ήθελα να σας πω κύριε των «εν Αθήναις» ότι εμείς που «καβαλήσαμε το καλάμι» είμαστε εδώ και δίνουμε τη μάχη για την επιβίωση και τη βελτίωση και δεν την «κάναμε με ελαφρά πηδηματάκια» για άλλες πόλεις. Προσπαθούμε να δίνουμε διεξόδους σε εμάς και τους συμπολίτες μας, προσπαθούμε να κρατήσουμε τα παιδιά μας κοντά μας και εκείνο που μας βοηθάει και μας τιμά ιδιαίτερα είναι ότι καθημερινά, δεκάδες γονείς (περισσότερες από εκατό οικογένειες) μας εμπιστεύονται τα παιδιά τους.
Οι δραστηριότητες του Συλλόγου μας είναι αποτέλεσμα συλλογικό όχι ατομικό.
Είμαστε ανοικτοί σε ισότιμες συνεργασίες αλλά όχι «ουρά» κάποιων.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Γιώργος Σφυρής

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Eπειδή αυτό ΔΕΝ είναι ούτε απαντητική επιστολή, ούτε απολογία, αλλά κραυγή ενός ανθρώπου, φίλου μου και το εννοώ με κάθε έννοια, στηρίζω με σθένος τα γραφόμενά του, συμφωνώ απολύτως με τα ερωτήματα του, επικροτώ τις απόψεις του, και έχει ασφαλώς δίκιο στο περί συνεργασίας και ανταπόκρισης του Πολιτιστικού συλλόγου σε κάθε πρόσκληση. Επιτέλους, ας πάψει πια αυτή η ιστορία με τα καλάμια και τους καβαλάρηδες. Αν η προσφορά ενοχλεί, ενοχλεί ΜΟΝΟ από ζηλοφθονία. Αν η δράση μερικών ενοχλεί, ενοχλεί γιατί φαίνεται η γύμνια των υπολοίπων, των ανενεργών. Που ακριβώς βρίσκεται το καλάμι; Διεκδίκησε κανείς από τον Πολιτιστικό Σύλλογο, θώκους και οφίτσια; Περπάτησε στους δρόμους του Αιτωλικού και απαξίωσε τους συντοπίτες του; Πέιτε μου έναν και εγώ θα συμφωνήσω με όποιον μιλάει για καλάμια. Η ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ προσφορά απαιτεί πολύ μεγάλη ψυχή και δυστυχώς δεν την έχουν όλοι. Δεν είμαι μέλος του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου εδώ και λίγο καιρό, ΑΛΛΑ στηρίζω απολύτως το έργο και την προσφορά τους. ΜΠΡΑΒΟ φίλε ΓΙΩΡΓΟ ΣΦΥΡΗ
Χρίστος Λάτσινος