Τo Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014,
η τρίτη κατά σειρά παραγωγή της παιδικής σκηνής της Θεατρικής Ομάδας
Αιτωλικού
Πολ. & Μορφ. Συλλόγου "Το Αιτωλικό"!
Πνευματικό Κέντρο "Ευανθία Καρβέλη", Αιτωλικό
ώρα 8.00 μ.μ.
Μια ιστορία του είναι, μια περιπέτεια, με μουσική και αλήθειες
παραφουσκωμένες με παραμυθένια κόκκινα κουφέτα. Ένα ψάξιμο χαράς και αγάπης, σ'
έναν κόσμο σημερινό, περίεργο, σκληρό και διψασμένο για τρυφερότητα.......
Το Τύμπανο
και η Τρομπέτα, τα δυο μικρά παιδιά της ορχήστρας, αναλαμβάνουν να βρουν την
άκρη του δρόμου της ελπίδας, με τη σιγουριά ενός παραμυθιού.Προλογικό Σημείωμα
Ανοίγοντας την πρώτη σελίδα του θεατρικού έργου "Τύμπανα, τρομπέτα και κόκκινα κουφέτα" η ματιά μου έπεσε πάνω σε μια μικρή φράση "... ο κόσμος μοιάζει σαν καμένο μπιφτέκι....". Δεν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω με την παρομοίωση ή να αρχίσω να προβληματίζομαι για το πώς τα παιδικά μάτια βλέπουν εμάς, τους καταχρεωμένους ενήλικες, εν μέσω κρίσης.....
Το έργο αναφέρεται στην αναζήτηση ενός χαμένου τραγουδιού που έκανε κάποτε τον κόσμο ευτυχισμένο. Κάποια στιγμή όμως τα πράγματα άλλαξαν. Το τραγούδι χάθηκε κι όλοι έχασαν το νόημα της ζωής τους. Ένα απλό τύμπανο και μια συνηθισμένη Τρομπέτα...... με μία μικρή βοήθεια... ξεκίνησαν την αναζήτηση!
Οι συνειρμοί σε σχέση με την εποχή μας είναι πραγματικά, πάρα πολλοί!
Τα πράγματα και για εμάς έχουν αλλάξει! Το μόνο όμως που έχει πια σημασία είναι το πόσο εύκολα ο καθένας μας μπορεί να ξεκινήσει την αναζήτηση στη ζωή του και να βρει το "τραγούδι" εκείνο, που τον κάνει αληθινά ευτυχισμένο.
Κι αν ανησυχούμε ότι ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος... ας αναλογιστούμε τον πηγαιμό για την Ιθάκη!
Κι αν αναρωτηθούμε από πού πρέπει να ξεκινήσουμε... ας ακολουθήσουμε την καρδιά μας!
Κι αν πιστέψουμε ότι όλα αυτά είναι παραμύθια... ας ελέγξουμε μήπως στα μάτια των παιδιών μας, μοιάζουμε μεκαμένο μπιφτέκι.
Κι αν η απάντηση είναι θετική, τότε, σας παρακαλώ.... ελάτε να σας δώσουμε ένα κόκκινο κουφέτο!
Διονυσία Ολιβώτου
Θεατρολόγος - Εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου