Στη μέση της Λιμνοθάλασσας Αιτωλικού – Μεσολογγίου, βρίσκονται τα νησάκια του Πόρου και του Ντολμά που ουσιαστικά οριοθετούν την λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού η οποία σχηματίστηκε από...σεισμική έκρηξη και γι' αυτό έχει μεγάλο βάθος, που φτάνει τα 28 μέτρα, αλλά και γλυκά νεράΠάνω στο νησάκι του Πόρου λειτουργούσε το ομώνυμο ιχθυοτροφείο. Ήταν φτιαγμένο σε «στρατηγικό» σημείο της Λιμνοθάλασσας, γιατί το σημείο αυτό είναι το στενότερο και τα δύο νησάκια δημιουργούν φυσικά περάσματα για τα ψάρια.Οι καπετάνιοι του Πόρου, έφτιαχναν ιχθυοφραγμούς ανάμεσα από τα νησάκια και οδηγούσαν τα ψάρια στις ιχθυοσυλληπτικές εγκαταστάσεις του ιχθυοτροφείου.
Ιχθυοφραγμούς επίσης έφτιαχναν και στην πλευρά του διαύλου Ανατολικά του Ιβαριού και έτσι είχαν φραγμένη ολόκληρη την περιοχή (σχετική φωτο).
Τα ψάρια προέρχονταν από το Κανάλι του Αιτωλικού, περνούσαν στην Νίδοβα και μέσω της Αγράμπλας κατέληγαν στις πύρες του ιχθυοτροφείου.
Τα νερά σ’ αυτό το σημείο της λιμνοθάλασσας είναι πολύ ρηχά, φτάνοντας σε αρκετά σημεία τους 10 πόντους βάθος. Ο βυθός λασπώδης με φύκια, πράγμα που ευνοούσε την ανάπτυξη των ψαριών.
Παλιότερα η φραγμοί του ιχθυοτροφείου φτιάχνονταν από καλάμι και κάθε χρόνο χρειαζόταν αντικατάσταση. Έτσι όταν δημιουργήθηκαν τα πλαστικά πλέγματα των ιχθυοτροφείων, το καλάμι καταργήθηκε και το πλαστικό μονιμοποιήθηκε στη θάλασσα.
Οι διαχειριστές του ιχθυοτροφείου, άρχισαν να ρίχνουν τσιμέντο στη θάλασσα προκειμένου να στερεωθούν καλλίτερα τα παλούκια των φραγμών. Συγχρόνως τα πλαστικά έπιαναν μύδια και φύκια με αποτέλεσμα να μειώνεται η διατομή τους και το νερό να περνάει δύσκολα από τα σημεία των φραγμών.
Χρόνο με τον χρόνο η «μπασά» και η «ρήχη» έφερναν υλικά που κάθονταν πάνω στους φραγμούς με αποτέλεσμα να μετατραπούν σε πραγματικό τοίχο μέσα στη θάλασσα.
Η διακίνηση των νερών γινόταν πλέον με δυσκολία, με αποτέλεσμα τα ψάρια να μην περνούν εύκολα προς το κανάλι και γύριζαν στην λιμνοθάλασσα. Η παραγωγή του ιχθυοτροφείου όσο περνούσε ο καιρός λιγόστευε και εκεί που απασχολούταν 25-30 ψαράδες, έφτασε να απασχολούνται 8 που με το ζόρι έβγαζαν μεροκάματο.
Τα αρνητικά αποτελέσματα της παρεμπόδισης των νερών από τους φραγμούς του Πόρου, ήταν πλέον εμφανή και στους απλούς πολίτες.
Είναι η εποχή που το πρόβλημα του υδρόθειου στο κανάλι φτάνει στον μεγαλύτερο βαθμό του.
Το έτος 2000 συγκαλείτε έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου, όπου παρουσία δεκάδων πολιτών του Αιτωλικού, ο Νομάρχης ανακοινώνει την κατάργηση του Ιχθυοτροφείου Πόρος. Ανακοίνωση η οποία έγινε με ανακούφιση αποδεκτή απ’ όλους τους παρευρισκόμενους.
Η τότε Δημοτική αρχή διαθέτει ένα ποσό για το ξήλωμα των φραγμών. Το ποσό ήταν σχετικά μικρό και απλά βοήθησε να φύγουν τα πλαστικά των φραγμών και μέρος από τα παλούκια. Και πάλι όμως αυτές οι κινήσεις ήταν αρκετές στο να ανασάνει η Λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού.
Τα νερά διακινούνται πολύ καλλίτερα. Τα ψάρια επιστρέφουν στο κανάλι. Οι ελεύθεροι ψαράδες αρχίζουν να βγάζουν πάλι μεροκάματο από την θάλασσα και οι ερασιτέχνες ψαράδες απολαμβάνουν το ψάρεμα στα γιοφύρια.
Η κατάργηση του Πόρου έφερε όμως και μία αρνητική εξέλιξη. Δεν φυλάγεται η θάλασσα και το παράνομο ψάρεμα με δίχτυα στο κανάλι γίνεται κανόνας.
Βέβαια αυτό το είδος του ψαρέματος (δίχτυα) είναι και το μοναδικό που μπορεί να εφαρμοστεί στο κανάλι λόγω του βάθους του. θα πρέπει λοιπόν να γίνει μια ειδική ρύθμιση από την Πολιτεία (όπως έγινε και με τις επαγγελματικές άδειες) και να επιτραπεί η χρήση διχτυών στο κανάλι, με μεγάλη όμως διατομή ώστε να μην πιάνεται ο γόνος.
Παράλληλα θα μπορούσε ο Δήμος Αιτωλικού να φτιάξει ξανά το Ιχθυοτροφείου του Πόρου, όχι όμως στο σημείο που ήταν παλιά.
Το καλύτερο σημείο για ένα νέο ιχθυοτροφείο είναι η Νίδοβα, για μεν την Ανατολική της πλευρά το σημείο από το Κατράκειο μέχρι απέναντι στο κτίριο του Φορέα διαχείρισης της Λιμνοθάλασσας, για δε την Δυτική πλευρά από το Γυμνάσιο μέχρι απέναντι το δρόμο προς Ρεμπάκια.
Με σύγχρονα οικολογικά υλικά και τα απαραίτητα ανοίγματα με αυτόματες πόρτες για την διακίνηση των σκαφών, μπορούν να δημιουργηθούν σύγχρονες ιχθυοσυλληπτικές εγκαταστάσεις με χαμηλό κόστος.
Οι εγκαταστάσεις στα σημεία αυτά, θα γίνουν αξιοθέατο για τους περαστικούς (ειδικά την ώρα της αλίευσης της πύρας) προσελκύοντας και ξένο κόσμο.
Παράλληλα μπορεί να δημιουργηθεί και παράρτημα Ιχθυόσκαλας δίνοντας τουλάχιστον δύο (2) θέσεις εργασίες σε συμπολίτες μας.
Από την ενοικίαση των εγκαταστάσεων ο Δήμος θα εισπράξει ένα ποσό τουλάχιστον από 30.000 έως 50.000 ευρώ ή και παραπάνω ετησίως, που θα φέρει ανακούφιση στα ταμεία του.
Ο ενοικιαστής του ιχθυοτροφείου, θα μπορεί να ελέγχει την σωστή τήρηση των νόμων αλιείας στο κανάλι και με ειδικό όρο στην σύμβαση μίσθωσης θα μπορεί να συνυπάρχει με του ερασιτέχνες ψαράδες των γεφυριών.
Ένα τέτοιο ιχθυοτροφείο θα μπορεί να απασχολεί τουλάχιστον 20 ψαράδες και θα δώσει μια ανάσα στην οικονομία της πόλης.
Και μην ξεχνάμε ότι κάποια στιγμή πρέπει να ασχοληθεί ο Δήμος με την καθολική απομάκρυνση των φραγμών του παλιού ιχθυοτροφείου.
Δ Μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου