Θεατρική Ομάδα Αιτωλικού: "Ευγενή Δηλητήρια"

Έρχονται τα "Ευγενή δηλητήρια", για ΜΙΑ & ΜΟΝΟ ΦΟΡΑ. Δευτέρα 13 Ιουνίου στο Ανοιχτό Θέατρο Αιτωλικού, στις 21.36 ΑΚΡΙΒΩΣ

25 πτώματα, 1 διπλός ενταφιασμός κι ο Πρόεδρος Ρούσβελτ...
Ο κύριος Μίτζελι.
Σάββατο 13 Ιουνίου 1964, Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη. Ένα υπέροχο σχεδόν καλοκαιριάτικο πρωινό, λούζει την πόλη με αισιοδοξία. Όλα σήμερα θα είναι καλύτερα από χθες.Όλοι οι νεουορκέζοι, αρπάζουν την μέρα και με καλή διάθεση χύνονται στος δρόμους και τα πάρκα της πόλης, για να απολαύσουν το σαββατοκυρίακό τους. Όλοι??? Όχι όλοι, ο κύριος Μίτζελι περπατά σκυφτά βυθισμένος στις σκέψεις του. 72 ετών, συνταξιούχος του Αμερικάνικου δημοσίου, Ιταλός 2ης γενιάς.......
Χθες ενταφίασε την καϋμένη την κυρία Μίτζελι, μετά από σχεδόν 50 χρόνια γάμου. Άκληρο ζευγάρι, χωρίς ιδιαίτερες κοινωνικές σχέσεις. Στην τελετή της κηδείας παραβρέθηκε απελπιστικά μόνος. Και τώρα τι κάνουμε κ. Μίτζελι, πως αντέχουμε αυτή την αφόρητη μοναξιά? Αυτές οι σκέψεις κάνουν τον κ. Μίτζελι να μην απολαμβάνει την χαρά του νεουορκέζικου πρωινού. Ώσπου το πρόσωπο του φωτίζεται και... ναι αυτό είναι, θα αφήσει το παλιό του σπίτι και τις αναμνήσεις του και θα αναζητήσει ένα δωμάτιο σε κάποιο σπίτι του Μπρούκλιν, ώστε να έχει συντροφιά. Αν είναι τυχερός μάλιστα, ίσως οι ιδιοκτήτες του σπιτιού να είναι συνομήλικοί του.
Μια ήσυχη γειτονιά του Μπρούκλιν, δίπλα στο κοιμητήριο, ένα υπέροχο βικτωριανό σπίτι. Ναι - ναι, το ξέρει αυτό το σπίτι ο κύριος Μίτζελι, έχει περάσει πάλι από εδώ, μένουν δυο ηλικιωμένες κυρίες, τις έχει δει στον κήπο, νομίζει πως λέγονται Μπρίουστερ, ή κάπως έτσι, όχι - όχι νομίζει, είναι σίγουρος, σε μια συζήτηση μάλιστα, άκουσε και τα ονόματά τους, είναι οι αδελφές Άμπυ και Μάρθα Μπριούστερ, από παλιά αρχοντική οικογένεια. Ευκατάστατες, γέννημα, - θρέμα του Μπρούκλιν. Ζουν οι δυό τους, χωρίς παιδιά και εγγόνια. ήσυχες και αξιοσέβαστες κυρίες. Απέξω γράφει "ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΝΤΑΙ ΔΩΜΑΤΙΑ".