ΤΩΡΑ ΕΙΝ’ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ

Ήτανε δύσκολο τούτο το καλοκαίρι.  Έστω και με την καθιερωμένη  απόδραση, στη  θάλασσα και το χωριό, ήτανε δύσκολο ετούτο το καλοκαίρι. Ήτανε δύσκολο, μα το περάσαμε σχεδόν κι αυτό. Κι έχουμε περάσει πολλά δύσκολα, κι έχουμε μάθει πια...

Και τα τελευταία δυο χρόνια ειδικά, είναι  σα να σήκωσε ο πανάγαθος και τα δύο του τα χέρια, και να μας δώρισε μια μούντζα μεγαλοπρεπή…

Και οι τελευταίες δυο βδομάδες του Αυγούστου που απομένουν ,είναι αυτές που μ’ έβαλαν από νωρίς σε προβληματισμό και φθινοπωρινή διάθεση. Για όλα τούτα που μας περιμένουν τούτο το γκρίζο επερχόμενο Φθινόπωρο.

Γι αυτό σου λέω. Πάνω που πήγαμε να ξεχαστούμε έστω ελάχιστα άϊντε ξανά και πάλι φτού κι απ’ την αρχή.

Ποιος τους αντέχει πάλι να σου πιπιλίζουν το μυαλό με τα αιώνια ψευτοδιλλήματα. Κράτος η ιδιωτική πρωτοβουλία; Κοινωνική μέριμνα η ανεξέλεγκτος νεοφιλελευθερισμός; Άρση η διατήρηση της μονιμότητας των Δημοσίων υπαλλήλων; Με τους μεν να φωνάζουν για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και τους δε για την εκμετάλλευση των εργαζομένων απ’ τους εργοδότες τους. Ποιοι ιδιώτες και ποιο κράτος; Για την Ελλάδα μιλάμε που μένουν όλα στάσιμα χωρίς ν’ αλλάζει τίποτα ποτέ. Μια ζωή εκεί στα ίδια και τα ίδια.

Η Κακοδιοίκηση τα ρουσφέτια η διαφθορά και η λούφα απ’ τη μία που έχουν κάνει το δημόσιο μια ανοικτή πληγή και απ’ την άλλη ένας κρατικοδίαιτος ιδιωτικός τομέας σχεδόν μαφιόζικος, με ακατάρτηστα στελέχη και γκανγκστερ για αφεντικά.

Και θα σε βάνουν πάλι εσένα να διαλέξεις. Τι να διαλέξεις δηλαδή. Αφού πάλι τα πράγματα θα παραμένουνε τα ίδια. Άρπα κόλα, ο γνωστός του γνωστού και τα λοιπά, και η φαρσοκωμωδία η νεοελληνική να συνεχίζεται.

Ήτανε δύσκολο τούτο το καλοκαίρι. Μα πιο δύσκολο είναι το μόνιμο Ελληνικό αλαλούμ που έχει γίνει πια το νέο δαιμόνιο της φυλής του νεοέλληνα.

AGGELOKASTRO NEWS       Μπούτιβας Κώστας. (Καστρινός)