Ο χρόνος τελειώνει

Και να ‘μαστε την επαύριον βιβλικών καταστροφών στο κέντρο της Αθήνας με ένα Μνημόνιο ψηφισμένο μεν, αλλά με κόστος για τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου και για όλους μας, με μια συναίσθηση των ευθυνών μας και μια διακαή επιθυμία να βγούμε πια από το αδιέξοδο. Αρκετά τιμωρηθήκαμε...

Όχι, ισχυρίζονται μερικοί μωροί Ευρωπαίοι «φίλοι»!.......

Λέτε να είναι ο αδυσώπητος Χριστιανικός τους ορθολογισμός, η απαιτητική Προτεσταντική κουλτούρα η μήπως χαμηλότερα ένστικτα που τους οδηγούν στη σκέψη ότι σε μια πραγματικά γονατισμένη χώρα θα μπορέσουν να «επέμβουν αποτελεσματικά» αγοράζοντας τα πάντα και μετατρέποντας τη δική μας εξόντωση σε δική τους υπερκερδοφορία;

Ας δούμε όμως τα πράγματα λίγο πιο ψύχραιμα. Ο αέρας στην Ευρώπη αλλάζει, τα κρύα θα φύγουν, είναι θέμα εβδομάδων πια, και η Άνοιξη θα φέρει πολιτικές αλλαγές. Η Γαλλία θα τιμήσει τον ηγεμονικό της Πρόεδρο με μια πιθανή ήττα στις κάλπες. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μαζί με τις χώρες του Νότου αρχίζουν να υψώνουν το ανάστημα τους στις τροϊκανές «ακρίδες» που έχουν εγκατασταθεί στις χώρες μας, αποφασισμένες, εν ονόματι της σωτηρίας μας, να μην αφήσουν τίποτε όρθιο. Το «φάρμακο» αρχίζει να αναδύει οσμές σήψης και κινδύνων για όλους τους ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκε μετ επιτάσεως...

Αυτά φοβούνται, οι υπεράνω πάσης υποψίας κερδοσκόποι, ο χρόνος τελειώνει... Μέχρι τώρα μας απειλούσαν ότι τέλειωνε για μας τους νοικοκυραίους του τόπου μας, ε τώρα ας τελειώσει πια και για τους άλλους...