Δυο λύσεις
υπάρχουν και εφόσον ακόμα υποτίθεται ότι υπάρχει δημοκρατία, όσον αφορά το θέμα
του θεατρικού τμήματος του Αιτωλικού επικρατεί δημαγωγία, όσοι θέλουν να παραμείνουν
τους αρέσει δηλαδή το υπάρχον σκηνικό να παραμείνουν και σε όσους δεν τους αρέσει
ο κύριος Λάτσινος να αποχωρήσουν. Οι ασκούντες κριτική θεάτρου εκ του ασφαλούς.......
να συστήσουν, να οργανώσουν και αυτοί θεατρική ομάδα στο Αιτωλικό (μιλάμε πάντα
για Αιτωλικό και όχι για μπικιωνια) για να αποδείξουν ότι είναι καλύτεροι
και όχι στα λόγια. Θα υπάρχει και ανταγωνισμός. Και δεύτερη λύση ο κύριος Λάτσινος
δεν είναι ο μόνιμος υπεύθυνος θεατρικού στο Αιτωλικό όσοι ενδιαφέρονται να προσκομίσουν
τα βιογραφικά τους στο σύλλογο να κινήσουν τις διαδικασίες και αν πληρούν
τις προϋπόθεσεις και ψηφιστούν ας αναλάβουν έργο η ότι προβλέπει το καταστατικό
περί διαδοχής.
Νίκος
Ευσταθίου
Eπιτελους, η πιο σωστη λυση ειναι και η πιο απλη. Μπραβο ρε φιλε. Αντε γιατι μας επρηξαν τοσες μερες οι παπαρολογοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή αν κατάλαβα καλά, το θέμα είναι διαδικαστικό. Αν μάθω ότι με απέλυσαν θα διαμαρτυρηθώ έντονα. Αν μάθω ότι δεν πέρασα τις εξετάσεις θα επιτρέψω σε ένα δάκρυ μου, να τρέξει. Άντε και καλά όλα αυτά, αν δεις τη κόρη σου να χορεύει καν-καν με ζαρτιέρες, τότε πως θα αντιδράσεις μεγάλε δημοκράτη; Όταν στο όνομα της τέχνης και του πολιτισμού όπως την εννοούν κάποιοι, η νέα γενιά, η κοινωνία, γεύεται υποκουλτούρα και απωθημένα, του όποιου διεστραμμένου, γιατί εγώ στο όνομα της δημοκρατίας πρέπει, να το δεχτώ; Η προσωπική απόρριψη και μόνο, είναι λύση; Η ανικανότητά μου, δημιουργίας, πολιτιστικής ομάδας, είναι αιτία αφαίρεσης λόγου και κριτικής σκέψης; Δηλαδή, αν είμαι μόνο θεατής, δεν μου επιτρέπεται να έχω άποψη; Άντε και ως θεατής να συμφωνήσω στην αποσιώπησή μου, σαν μέλος αυτής της κοινωνίας, απαγορεύεται να κρίνω τι είναι αυτό που βοηθά το σύνολο και τη συνοχή της; Μάλλον μιλάμε για διαφορετικά πράγματα, ο κύριος Νίκος μιλά για την παρέα του και τον τρόπο που τις επιλέγει και κάποιοι άλλοι μιλούν για πολιτισμό, διαπαιδαγώγηση και κοινωνικό γίγνεσθαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τον ίδιο τρόπο θα κρίνω και τον διαχειριστή του blog, ο οποίος ανάρτησε ένα κείμενο, από τα βαθιά μεσάνυχτα στο φως της ανάγνωσης και όλα αυτά στο όνομα της δημοκρατίας. Η ύπαρξη μέτρου και κανόνων κ. Νίκο, δεν είναι δικτατορία, είναι το ζητούμενο.
και γιατί αφού μιλάς για το "κοινωνικό γίγνεσθαι" δεν συμμετέχεις σ' αυτό κύριε ή κυρία; γιατί επειλέγεις εκ του ασφαλούς να εξαπολύεις μύδρους κατά πάντων; Επειδή όπως μόνος/η γράφεις, σε εμποδίζει η ανικανότητά σου να δημιουργήσεις πολιτιστική ομάδα! και γιατί είσαι ανίκανος γι αυτό; γιατί δεν έχεις αυτά τα οποία επικαλείσαι πως θα έπρεπε να έχουν οι άλλοι, λόγο και κριτική σκέψη, γιατί αν είχες θα κατέθετες επωνύμως τις όποιες σκέψεις σου, ώστε να μπορέσεις να τις υποστηρίξεις σε τυχόν αντίλογο. τώρα βεβαίως θα απαντήσεις πως κι εγώ ανώνυμα γράφω, φυσικά, αφού δεν προτίθεμαι να πιάσω κουβεντα με έναν άλλο ανώνυμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε των 1:00, η κριτική δεν βοηθάει το σύνολο και τη συνοχή της (από κριτικές ετούτος ο τόπος έχει μπουχτίσει). Ενεργό συμμετοχή χρειάζεται. Την κριτική εκ του ασφαλούς όλοι την μπορούν! Δεν πάει έτσι μπροστα ο τόπος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε παιδιά,τι προτείνει ο Νίκος;Να έρθει ξένος άνθρωπος ακάλεστος στον σύλλογό μας,να καταθέσει βιογραφικά που θα βεβαιώνουν την ειδικότητά του,να κινήσει διαδικασίες όπως λέτε,μετά να ψηφηστεί,κι αν το προβλέπει ο κανονισμός του συλλόγου(που δεν τον ξέρει κανένας)να γίνει διαδοχή;Tι θα διαδεχθεί;τον πρίγκηπα της Ζαμούντα;Όταν πήρατε τον τωρινό πρίγκηπα,την ίδια διαδικασία κάνατε;δεν νομίζω....του ζητήσατε πιστοποιητικά θεάτρου;που να τα βρει ο έρμος!!αφού τον έχετε όμως τόσον καιρό και σας κάνει,κρατήστε τον γιατί μ' αυτόν μάθατε να συννενοείστε και κανένας σοβαρός και μορφωμένος άνθρωπος δεν θα θέλει να έρθει να διαδεχθεί τον πρίγκηπα της Ζαμούντα και να τον κρίνετε κι από πάνω!ποιοί;εσείς που διαλέξατε τον τωρινό;σοβαρό κριτήριο!!!!παραμυθιάζετε τα παιδιά με χειροκροτήματα στο Δίστομο τάχα,και δεν κοιτάτε την τύφλα σας;οι άλλοι δάσκαλοι του συλλόγου,έτσι,χωρίς ειδικότητητα διδάσκουν κι αυτοί;δεν νομίζω,αυτοί ξέρουν τι κάνουν,ο πρίγκηπάς σας είναι αυθαίρετος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον το δίκιο σου σε πνίγει και δεν μπόρεσες να κατανοήσεις κάποια πράγματα. Θα μπορούσα να σου απαντήσω, ότι με ρωτάς το έχω γράψει στο πρώτο μου σχόλιο. Η χαρά σου να υπερτονίσεις την αποδοχή μου ότι είμαι ανίκανος να δημιουργήσω ομάδα, σε εμπόδισε να προσέξεις ότι η κριτική μου είναι, ενός απλού θεατή, ενός μέλους αυτής της κοινωνίας που ανησυχεί και συγχρόνως καταγγέλλει συμπεριφορές, που οδηγούν σε τέλμα και αδιέξοδο. Μάλιστα η χειρότερη ανησυχία μου είναι, το τι μέλλει γενέσθαι με την νέα γενιά, που μπορεί, ενδεχομένως να αφομοιώσει χαρακτήρες και συμπεριφορές ακραίες και ανορθόδοξες. Το χορευτικό συγκρότημα το θεατρικό και τα άλλα τμήματα, ανήκουν στο πολιτιστικό σύλλογο και όχι σε μια προσωπική εταιρεία. Απαίτηση, όχι μόνο δική μου αλλά και όλων των μελών αυτής της κοινωνίας είναι η παραγωγή πολιτισμού, που είναι κοινός αποδεκτή και συνεισφέρει στην ενδυνάμωσή της. Ο όρος τέχνη και πολιτισμός μπορεί να δικαιολογεί ακόμη και δολοφονίες (ψυχών), εμείς όμως ως κοινωνία θα πρέπει κάτι τέτοιο να το βάλουμε στη θέση του, δηλαδή στο περιθώριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνος που ανησυχεί πράττει, δεν κρίνει! Έχω την εντύπωση ότι ασπάζεσαι κι εσύ το δόγμα του "άριστον το μηδέν πράττειν".
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Εφόσον ανησυχείς για τη νέα γενιά πήγαινε κοντά της και άνοιξέ της δρόμους.
Διαβάζω εδώ και μέρες τους σχολιασμούς και τις απόψεις για το θεατρικό τμήμα του Πολιτιστικού Συλλόγου και δεν σας κρύβω μια πικρία για τις αντιπαραθέσεις που φτάνουν καμιά φορά σε απογοητευτικά όρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κατάλαβα καλά μερικοί ( φίλες και φίλοι) επικρίνεται η προσπάθεια που γίνεται στη θεατρική ομάδα γιατί διαφωνείτε με τον τρόπο που αυτή παράγεται και αποδίδεται τελικά στη σκηνή είτε απο τους ερασιτέχνες ηθοποιούς είτε σκηνοθετικά είτε σκηνογραφικά.
Απ΄ την μεριά του θεατή.
Δημιουργικό να υπάρχουν παρατηρήσεις και σχόλια. Μήπως όμως δεν είναι ευγενικό όμως αυτά που απευθύνονται σε πρόσωπα; Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι καταστροφικό. Οι εμπλεκόμενοι μπορεί να κλείσουν την αυλαία και μετά τίποτα. Δεν είναι προτιμότερο κάτι τέλος πάντων να κινείται σ αυτό τον τόπο από το να μην υπάρχει τίποτα. Κι αν κάπου έχει ξεφύγει εδώ είναι οι φίλοι που ασχολούνται να διορθώσουν και να βελτιώσουν τις παραστάσεις αν αυτό είναι αναγκαίο. Άλλωστε, χωρίς να είμαι ειδικός, έχουν στο ενεργητικό τους πολλές απ τις οποίες μερικές προκάλεσαν συζητήσεις, συγκίνησαν και ευαισθητοποίησαν. Σημειωτέον ότι οι κερκίδες είναι πάντα γεμάτες.
Από την άλλη μεριά του συμμετέχοντος ερασιτέχνη και τα πόσα θετικά στοιχεία μπορεί να αποκομίσει σε κάποιο θεατρικό δρώμενο είτε σαν ηθοποιός είτε σαν σκηνοθέτης η σκηνογράφος, είναι πολλά. Η προετοιμασία είναι μια δεμένη συλλογική προσπάθεια που έχει κοινούς στόχους. Σοβαρό για τις μέρες μας όπου το απόμακρο μας έχει κατακτήσει. Αν το αποτέλεσμα είναι “πρόχειρο¨ η ατελές όπως απαξιωτικά θα πουν κάποιοι συζητιέται δεν απορρίπτεται. Υπάρχει και η επόμενη φορά. Η ουσία είναι ότι σ αυτά τα άτομα τους δίνεται η ευκαιρία να μάθουν το έργο να δουν τις λεπτομέρειές τους να εμβαθύνουν τους χαρακτήρες, και γιατί όχι να κάνουν φιλίες να γίνουν κοινωνικοί και να βρουν ενδιαφέροντα.
Να τι είπαν κάποια μέλη μιας άλλης θεατρικής ομάδας (από το διαδίκτυο) πάνω σ αυτό
“Για να ξεπεράσω μια έμφυτη ντροπή μου που είχα από παιδί”, “γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς”, “γιατί προάγει τον πολιτισμό”, “μου το πρότεινε ο ψυχολόγος μου”, “για να ξεπεράσω μια ερωτική απογοήτευση”, “για να μη σκοτώσω την πεθερά μου”!!!, “γιατί ήθελα να γνωρίσω καλύτερα τους ανθρώπους”, “γιατί όταν είμαι πάνω στη σκηνή είμαι καλά και δεν φοβάμαι τίποτα”... Δεν είναι και λίγο.
Σε μια κρητική που έκανα στο παρελθόν για μια παράσταση που είχε ανέβει ένα καλοκαίρι (Λυσιστράτη) από ερασιτεχνική ομάδα στο θεατράκι ήμουν αυστηρός. Σημειωτέον δεν γνώριζα τον σκηνοθέτη ( μετά από μέρες διαπίστωσα ότι ήταν παιδική μου φίλη!). Ο στόχος δεν ήταν να θίξω ή να απορρίψω εκείνους που εργάστηκαν γι αυτό αλλά να θυμίσω τις προσδοκίες κάποιων “ενήμερων θεατών¨ που κι αυτοί (αν όχι μόνο αυτοί) πρέπει να είναι υπολογίσιμοι στο δημιουργό. Κρητική ας υπάρχει διορθώνει εποικοδομεί. Ας γίνει αυτό απ όλους που ενδιαφέρονται με ευγένεια και διακριτικότητα, όχι γενικά κι αόριστα, αλλά για συγκεκριμένες παραστάσεις.
Τα θεατρικά έργα δημιουργούν έναν παραμυθένιο κόσμο , έναν κόσμο κοντινό και απόμακρο, έναν κόσμο μαγικό, γεμάτο ευαισθησία και γνώση και καλόν είναι να υπάρχουν και να αποδίδονται στο κοινό προσπαθώντας για το καλύτερο αποτέλεσμα. Συνεχίστε..