Το Αιτωλικό της προόδου. Το Μεσολόγγι της μιζέριας.

 

  Εμείς οι Μεσολογγίτες και όσοι καταγόμαστε από ψαράδικες οικογένειες πρέπει να θλιβόμαστε με την κατάντια του τόπου μας και μάλιστα της θάλασσάς μας από την οποία κάποτε ζούσαν εκατοντάδες οικογένειες ψαράδων και τώρα δεν έχουν μείνει παρά μόνον πολύ ολίγοι και αυτοί φυτοζωούν.

            Είμαστε όμως και υπεύθυνοι για το κατάντημα αυτό στο οποίο έχει περιέλθει η θάλασσά μας αφού μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας δεν ΑΠΑΙΤΗΣΑΜΕ να επανέλθει και πάλι η θάλασσα που μας έκλεψαν τότε (Πλώσταινα, δίαυλος, δρόμοι μέσα στην Κλείσοβα και αλλού κ.λ.π.).......
Έτσι και αυτά τα απομεινάρια της χιλιοτραγουδισμένης και πλούσιας σε αλιεύματα λιμνοθάλασσας κινδυνεύουν από μπαζώματα, φυτοφάρμακα και άλλα κακά, που δεν της μένουν πλέον και πολλά χρόνια ζωής.   Όμως η ευθύνη μας δεν σταματάει εδώ.

Προ ημερών λοιπόν με έφερε η βόλτα μου στο αγαπημένο Αιτωλικό και πέρασα προς την περιοχή «Ρεμπάκια» όπου υπάρχει ο καταπληκτικός και πανέμορφος παραλιακός δρόμος 500 σχεδόν μέτρων γεμάτος από φοίνικες (εικόνα 1^η) που σε μεταφέρουν σε άλλα εξωτικά μέρη. Δίπλα ακριβώς στο δρόμο και στην πλευρά της θάλασσας έχει κατασκευαστεί το θαυμάσιο καταφύγιο σκαφών (γαΐτες) των ψαράδων της πόλεως (εικόνα 2^η) εκεί όπου όλοι έχουν εξασφαλίσει τα αλιευτικά τους εργαλεία που προφυλάσσονται από καιρικές συνθήκες και άλλες ζημιές.  

Γύρισα στο Μεσολόγγι και πέρασα από την παραλιακή λεωφόρο Κλείσοβας όπου αντίκρισα τα θλιβερά απομεινάρια ενός παρόμοιου έργου με το Αιτωλικό  (εικόνα 3^η) για την προστασία των σκαφών (γαΐτες) των δικών μας ψαράδων, το οποίο κόστισε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ΕΥΡΩ από τα χρήματα των φορολογουμένων Ελλήνων το οποίο δεν λειτούργησε ποτέ και είναι πλέον τελείως κατεστραμμένο. (Πως να μην πτωχεύσει η Ελλάδα με τόσες χιλιάδες έργα που δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ!!!)

Απέναντι ακριβώς από αυτό το...έργο!! Βρίσκεται η παραγκούπολη των αλιευτικών σκαφών (γαΐτες) των ψαράδων που για την προστασία τους χρησιμοποιούν υλικά... κατεδαφίσεων, λαμαρίνες κ.λ.π. (εικόνα 4^η). Και τα δύο αυτά έργα βρίσκονται όπως είπαμε στη λεωφόρο Κλείσοβας που είναι είσοδος και έξοδος της πόλης μας και από την οποία περνούν καθημερινά και πολλοί ξένοι οι οποίοι  προς στιγμή φαντάζονται ότι βρίσκονται στις παραγκουπόλεις του...Μπαγκλαντές ή της κεντρικής Αφρικής.

            Έχουν περάσει τόσοι Δήμαρχοι, δεν θα έπρεπε κάποιος να δείξει λίγο ενδιαφέρον για το κατάντημα αυτό της πόλης μας;

            Να φταίει το Εφετείο; να φταίει το στρατόπεδο; ή το Νοσοκομείο;

            ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ.    
     
το  PYROFANI

IeraPolis