«Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας μικρός πρίγκιπας που κατοικούσε σ’ένα μικρό πλανήτη, μόλις πιο μεγάλο από τον ίδιο και που είχε ανάγκη από έναν ακόμη φίλο…
…Ο μικρός πρίγκιπας έκανε πολλές ερωτήσεις, έδειχνε να μην ακούει ποτέ των άλλων. Μερικά λόγια που λέγονταν έτσι στη τύχη, ήταν εκείνα που λίγο-λίγο τα φανέρωσαν όλα….....
… «Οι σπόροι κοιμούνται κρυμμένοι κάτω από την επιφάνεια της γης μέχρι να μπει σε κάποιο από αυτούς η ιδέα να ξυπνήσει. Τότε τεντώνεται και δειλά-δειλά πετάει προς τον ήλιο ένα πολύ όμορφο βλασταράκι…» είπε ο μικρός πρίγκιπας…
… «έτσι και αυτός ο φίλος είναι τόσο μικρός σαν ένα βλασταράκι»…. συνέχισε.
-Και πώς τον λένε; είπε η φίλη του η αλεπού.
-Δεν έχει όνομα πρέπει όμως να αποκτήσει είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Αααα! πρέπει να γίνει βάφτιση.
-Τι είναι βάφτιση; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Κάτι που κάνει κάποια μέρα να ‘ναι διαφορετική από τις άλλες μέρες, μια ώρα διαφορετική από τις άλλες ώρες. Μια ιεροτελεστία που κάνουν οι μεγάλοι για να δώσουν το όνομα σε έναν άνθρωπο.
-Θα ορίσουμε λοιπόν μια μέρα και μια ώρα για τη βάφτιση του βλασταριού είπε ο μικρός πρίγκιπας!
…Έτσι αποφασίστηκε την Κυριακή 5 Ιουνίου 2011 και ώρα 11:30 π.μ. στον Ιερό ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών να δοθεί το όνομα στο μικρό βλαστάρι…
-Δικό σου είναι το λάθος, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Ναι, σωστά είπε η αλεπού, μα μικρέ πρίγκιπα είναι δάκρυα χαράς!
-Τότε….. κλάψε!
-Και βέβαια, είπε η αλεπού.
-Το όνομα ποιο θα είναι;
-Αυτό είναι έκπληξη! Θα μαθευτεί στην εκκλησία!
-Ανυπομονώ να γίνει η βάφτιση….
-Κι εγώ…. Είπε η αλεπού
…και αποκοιμήθηκαν στο ηλιοβασίλεμα του μικρού πλανήτη παρέα με το τριαντάφυλλο που έκλεινε τα πέταλά του περιμένοντας και αυτό τη βάφτιση του μικρού βλασταριού για να μάθει κι αυτό το όνομα…..
Οι γονείς του βλασταριού: Κωνσταντίνος και Ανθή
Οι νονοί του βλασταριού: Δημοσθένης και Σταυρούλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου