Νέα ταινία απο την Κινηματογραφική λέσχη Μεσολογγίου

Η ΚΟΚΟ ΠΡΙΝ ΤΗ ΣΑΝΕΛ
COCO BEFORE CHANEL

Σκηνοθεσία: Αν Φοντέν
Ηθοποιοί: Οντρέ Τοτού, Αλεσάντρο Νίβολα, Μπενουά Πελβό.....

ΚΥΡΙΑΚΗ 10-10-2010 ΩΡΕΣ: 7 - 9 & 9 - 11 μ.μ.
ΔΕΥΤΕΡΑ 11-10-2010 ΩΡΕΣ: 7 - 9. & 9 - 11 μ.μ.

Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο

Ένα μικρό κορίτσι μπαίνει με την αδελφή του σε ορφανοτροφείο της κεντρικής Γαλλίας, περιμένοντας μάταια κάθε Κυριακή τον πατέρα τους να έρθει... Μια τραγουδίστρια καμπαρέ με αδύναμη φωνή προσπαθεί να διασκεδάσει ένα κοινό από μεθυσμένους στρατιώτες... Μια ντροπαλή μοδίστρα φτιάχνει στριφώματα σε ένα επαρχιακό ραφείο... Μια νεαρή, αδύνατη μετρέσα βρίσκει καταφύγιο στην αγκαλιά του προστάτη της, Ετιέν Μπαλσάν. Μια ερωτευμένη γυναίκα αρνείται το γάμο ακόμα και στον άντρα που αγαπά. Μια επαναστάτρια που αντιδρά στις συμβάσεις της εποχής και ντύνεται με τα πουκάμισα των εραστών της. Αυτή είναι η ιστορία της Κοκό Σανέλ, που μέσα από ένα απίστευτο προσωπικό ταξίδι κατέληξε να γίνει η θρυλική σχεδιάστρια μόδας, ένα διαχρονικό σύμβολο επιτυχίας, ελευθερίας και στυλ.
Λίγα λόγια για την ταινία
Η βιογραφική ταινία της Ανν Φοντέν, ρίχνει μια λοξή ματιά πίσω από το μύθο για να ανακαλύψει τις αισθητικές αρχές μιας μεγάλης δημιουργού. Άλλωστε η Κοκό Σανέλ, ακολουθούσε τους κανόνες της τέχνης, όπως ένας ζωγράφος ή ένας ποιητής, σύμφωνα με τον φίλο και συνεργάτη της Ζαν Κοκτώ.
Χάρη σε αυτήν, ο μοντερνισμός εισέβαλε στην γυναικεία γκαρνταρόμπα για να αποκαλύψει τη δυναμική ενός νέου, απελευθερωμένου τρόπου ζωής. Η ουσία ενός καλλιτέχνη έγκειται στη διαφοροποίηση της οπτικής του και η σκηνοθέτης αφήνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο διεισδυτικό βλέμμα της Σανέλ που ξεγυμνώνει τις γυναίκες από την υπερβολή, αναζητώντας παράλληλα έμπνευση στο περιβάλλον και στις εμπειρίες της ζωής.
Η λιτότητα συνοψίζει όλη την κοσμοθεωρία της και η Αν Φοντέν παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα κινηματογραφική ερμηνεία για αυτό το ιδιαίτερο στίγμα της Κοκό, προβάλλοντας ιδιαίτερα τις εντυπώσεις της μικρής Γκαμπριέλ από τις αυστηρές στολές του ορφανοτροφείου.
Ωστόσο η Σανέλ δεν θα μπορούσε να προτείνει ένα νέο βίο, αν δεν αποτελούσε η ίδια το πρότυπο της γυναικείας χειραφέτησης. Η μόδα της χάρισε την υστεροφημία και την αναγνώριση, αλλά στα πρώτα της βήματα δεν έδινε και τόσο μεγάλη σημασία στην υψηλή ραπτική.
Πυξίδα της επιτυχίας της στάθηκε το πάθος της για ανεξαρτησία κι αυτήν ακριβώς την πτυχή της αναδεικνύει το σενάριο της ταινίας. Ο περήφανος χαρακτήρας της Σανέλ σφυρηλατήθηκε τόσο από την ταπεινωτική σχέση της με τον Ετιέν Μπαλσάν, έναν άξεστο ευγενή αξιωματικό, όσο και με τη γλυκόπικρη ερωτική εμπειρία της με τον γοητευτικό «Μπόι», τον άγγλο τζέντλεμαν που χρηματοδότησε το πρώτο της ξεκίνημα.
Το ανδρόγυνο στυλ της Σανέλ δεν ήταν παρά η πρώτη επανάσταση απέναντι στην υπάκουη γυναίκα-κούκλα της Μπελ Επόκ. Δεν λείπουν και οι ψυχολογικές πινελιές στο πορτρέτο της. Στις πρώτες σκηνές της ταινίας η μικρή Γκαμπριέλ περιμένει μάταια να εμφανιστεί ο πατέρας της την Κυριακή στο επισκεπτήριο του ορφανοτροφείου. Στην ενήλικη ζωή της η εργασιομανία της κάλυπτε εν μέρει τα συναισθηματικά της κενά, όμως η Κυριακή παρέμεινε η πιο μισητή της ημέρα. Και σε μια τέτοια γκρίζα μέρα για την ίδια, έφυγε από τη ζωή το 1971.
Πηγή: The Netwar.com