Αγρινιώτικο λιβελογράφημα για το Αιτωλικό

Στην τοπική πολιτική – αθλητική εφημερίδα του Αγρινίου «ΕΒΔΟΜΑΔΑ», στο φύλλο αρ 808 και στη σελίδα 24 στη στήλη με τίτλο «Εντός Εβδομάδας», υπάρχει ένα δημοσίευμα γεμάτο εμπάθεια, .....όπου ο υπογράφων βγάζει όλα του τα κόμπλεξ κατά του Αιτωλικού.
Αναφερόμενος για τη συνένωση του Αιτωλικού με το Μεσολόγγι, χρησιμοποιεί εκφράσεις επιεικώς βλακώδεις όπως «Αρκεί να μην ενωθούν με το Μεσολόγγι και κολλήσουν μεσολογγίτιδα» ή «Αν προκόψουν ποτέ αυτοί να με χ…τε» ή για το Αιτωλικό ότι «μόνο από το αεροπλάνο βλέπετε» και άλλα γραφικά.
Όλο το δημοσίευμα μπορείτε να το διαβάσετε στο τέλος της ανάρτησης πατώντας πάνω στην εικόνα.
Την απάντηση του τη στέλνει ο εκδότης της εφημερίδας «Τα γιοφύρια» και είναι η παρακάτω:

«Απάντηση σε άρθρο της εφημερίδας «ΕΒΔΟΜΑΔΑ» του Αγρινίου

Όσοι έχουν διαβάσει ελάχιστα για την ιστορία του Αιτωλικού, γνωρίζουν ότι το Αιτωλικό, το οποίο το βρίσκει κανείς σε χάρτες του μεσαίωνα, με την ονομασία «NATOLICO» ή «NATOLICA”, πήρε την ονομασία «Ανατολικόν» διότι ήταν το ανατολικότερο νησί των Εχινάδων Νήσων (Isole Curzolari) όπου έγινε το 1571 η μεγάλη ναυμαχία, η γνωστή μας ως «Ναυμαχία της Ναυπάκτου».

Μερικοί μας ζητάνε ν’ αποδείξουμε ότι δεν είμαστε …ελέφαντες. Απλά, αν το Αιτωλικό δεν είναι νησί, τότε τι είναι; Επειδή δεν θέλω να σχολιάσω το άρθρο με τίτλο «Το… νησί», που πρόσφατα φιλοξένησε η «ΕΒΔΟΜΑΔΑ», θα επισημάνω μόνο ότι, για να βγάλει κάποιος χιούμορ δεν μπορεί να «παίζει» με ιστορικές λέξεις, ιδιαίτερα όταν δεν έχει γνώση της ιστορίας.
Όταν θα έρθει η ώρα να κλείσουμε την είσοδο – το νησί μας έχει είσοδο για τους καλούς κι έξοδο κινδύνου για τους κακούς – σε όλους τους πολιτικούς που μας έχουν …ξεχασμένους», ίσως τότε καταλάβουν κάποιοι ανιστόρητοι ότι το Αιτωλικό δεν είναι αυτό που πλάθει η στείρα φαντασία τους. Πήγαμε στον Κόμβο Κεφαλόβρυσου για να φωνάξουμε «ΑΙΤΩΛΙΚΟ».

Ξέραμε ότι τα πάντα ήταν προμελετημένα, πρώτα απ’ τους δημάρχους του Νομού μας που ψήφισαν ΟΧΙ, και μετά απ’ τους βουλευτές που μας θυμούνται πάντα προεκλογικά και στα πανηγύρια μας. Ποιός είπε πως «οι Μεσολογγίτες ακούνε Αιτωλικό και γελάνε;».
Με τους Μεσολογγίτες είμαστε αδέρφια, αλλά θέλουμε να κρατήσουμε αυτή τη μοναδική στην Ελλάδα διελκυστίνδα των δυο πόλεων, μέσα απ’ τον πολιτισμό μας και τα κοινά μας έθιμα.

Επειδή ο «φίλος» γράφει στη σχετική στήλη ότι «το Αιτωλικό μόνο από το αεροπλάνο βλέπεται», του συνιστώ να κατέβει απ’ το αεροπλάνο, με ή χωρίς αλεξίπτωτο – έτσι κι αλλιώς στη θάλασσα θα πέσει – και να έρθει να απολαύσουμε μαζί με ψαράδες τη νοστιμιά του νησιού μας και τη φιλοξενία μας.

Ο «Καλλικράτης» δεν μας απαγορεύει να κάνουμε όνειρα, ούτε πράξεις που κάποιοι δεν τις υλοποιούν ούτε στα όνειρά τους. ΜΟΝΟΙ μας θα περπατήσουμε, θα επιβιώσουμε και ίσως κάποια στιγμή γίνουμε αρεστοί σ’ αυτούς που νομίζουν ότι ο αγώνας μας – χωρίς πολιτικά κίνητρα – ήταν δυσφήμιση για το ΝΗΣΙ μας.

Υ.Γ. Όταν θα κόψουμε τα γεφύρια, κάποιοι, πολλοί, θα κατανοήσουν ότι Είμαστε Νησί, νησί με ιστορία πολύ πιο παλιά απ’ τις «μεγάλες» πολιτείες και τις «πρωτεύουσες» του Νομού μας που χάνεται. Ευχαριστώ για την ανοχή σας.
ΑΙΤΩΛΙΚΟ 29 Μαϊου 2010 , Απ. Σ. Μπλίκας»



Παρακάτω μπορεί ο ανιστόρητος φίλος της «Εβδομάδας» να διαβάσει πως αναφέρετε από ιστορικούς το Αιτωλικό, σε ένα κείμενο για τη ζωή του φιλέλληνα Άστιγγς।

Frank Abney-Hastings Memorial
Frank Abney-Hastings (1794-1828) was one of the most influential of all the philhellenes who fought in the Greek War of Independence (1821-1829). A naval tactician he pioneered military techniques and technology to great effect against contingents of the Ottoman fleet and supply chain. Ultimately giving his life fighting for the freedom of the Greek people, he was mortally wounded while leading an attack on the island fort of Anatolikon expiring several days later on June the 1st 1828।

island fort of Anatolikon (νησί-φρούριο του Αιτωλικού)