Ο πολιτιστικός τουρισμός ορίζεται ως η κυκλοφορία των ατόμων στα πολιτιστικά αξιοθέατα μακριά από τον τόπο κανονικής διαμονής, με την πρόθεση να συλλέξουν νέες πληροφορίες και εμπειρίες για να ικανοποιήσουν τις πολιτιστικές τους ανάγκες. Αυτή η μορφή τουρισμού είναι όλο και πιο δημοφιλής σε ολόκληρο τον κόσμο.......
και επιβεβαιώνεται από μια έκθεση του ΟΟΣΑ το 2009, η οποία αναφέρεται στο ρόλο του πολιτιστικού τουρισμού για την περιφερειακή ανάπτυξη διαφόρων περιοχών του κόσμου.
Η ανάπτυξη του πολιτιστικού τουρισμού δεν δημιουργεί μόνο μια αίσθηση γνώσης και υπερηφάνειας για την τοπική ιστορία και ταυτότητα αλλά βοηθά στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, στην οικονομική ανάπτυξη και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε και στέλνει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για έγκριση την Πρόταση: ότι το Σήμα Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς θα απονέμεται σε μνημεία και φυσικούς, αρχαιολογικούς, αστικούς ή πολιτιστικούς χώρους, οι οποίοι έχουν διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή ιστορία, στον ευρωπαϊκό πολιτισμό και στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Το Σήμα Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς θα μπορεί να απονέμεται και σε τόπους μνήμης, καθώς και στην άυλη κληρονομιά ως συνδεόμενη με ένα τόπο, συμπεριλαμβανομένης της σύγχρονης πολιτιστικής κληρονομιάς. Μεταξύ των στόχων αυτής της νομοθετικής πρότασης είναι η ενίσχυση των γνώσεων των νέων για την κοινή πολιτιστική τους κληρονομιά και η τόνωση της συνείδησης της ευρωπαϊκής τους ταυτότητας, καθώς και η προβολή των χώρων ως τουριστικών προορισμών, περιορίζοντας ταυτόχρονα τις δυνητικές αρνητικές επιπτώσεις εις βάρος των χώρων ή της περιοχής η οποία τους περιβάλλει.
Στη πρωτοβουλία αυτή θα συμμετάσχουν μόνο τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη δυνατότητα να προεπιλέξουν το πολύ δύο χώρους ανά διετία και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα επιλέγει ένα χώρο ανά κράτος και επί πλέον δίνεται η δυνατότητα στα κράτη μέλη να μπορούν να επιλέγουν χώρους από κοινού (διεθνικοί χώροι) στους οποίους θα δίνεται ιδιαίτερη προσοχή.
Για την Ελλάδα το Σήμα Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς πρέπει να αποτελέσει τον καταλύτη για τη δημιουργία ενός Δικτύου Περιοχών Πολιτιστικής Κληρονομιάς το οποίο εμπλουτιζόμενο με ειδικές μορφές τουρισμού, όπως ο Αθλητικός Τουρισμός, θα μπορέσει να αναπτύξει ένα καινοτόμο τουριστικό προϊόν, το οποίο θα συμβάλλει άμεσα στην Οικονομική Ανάπτυξη της Ελλάδος.
ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Επιστημονικός Υπεύθυνος
Δρ Δημήτρης Τερζάκης
Καθηγητής Τ.Ε.Ι. Κρήτης
Κιν.Τηλ.: 6944842926
E-mail :dterzaki@otenet.gr
1 σχόλιο:
Με νομοσχέδιο του κ. Καστανίδη (για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία) θεωρείται ποινικό αδίκημα η δημόσια έκφραση αιρετικής γνώμης για «εγκλήματα γενοκτονίας»!
Με άλλα λόγια, αν κάποιος έχει διαφορετική άποψη από την κρατούσα (π.χ. για τη γενοκτονία των Αρμενίων ή για το Ολοκαύτωμα) ή διατυπώνει κριτικές επιφυλάξεις για τέτοια ιστορικά γεγονότα, μέσω του Τύπου ή του Διαδικτύου, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο χρόνια και χρηματική ποινή έως τριών χιλιάδων ευρώ...
Δυστυχώς, η Ελλάδα ενέδωσε και -αντιγράφοντας τον άθλιο, κατάπτυστο και φασιστικό νόμο Γκεϊσό, της Γαλλίας- ποινικοποιεί τη γνώμη και την άποψη για ιστορικά γεγονότα... Είναι προφανές το μείζον ζήτημα που εγείρεται: με στυγερό και φασιστικό τρόπο φιμώνεται η αντίθετη άποψη και παραβιάζεται η βασική αρχή της επιστήμης της Ιστορίας, δηλαδή το φιλέρευνον και η δυνατότης αναθεώρησης ιστορικών στοιχείων... Τραγική, οδυνηρή και επικίνδυνη εξέλιξη:
Οπως και στη Γαλλία, θα απαγορεύεται η έκδοση βιβλίων που προσεγγίζουν κριτικά τις γενοκτονίες (αμφισβητώντας π.χ. την ακρίβεια ορισμένων στοιχείων), θα ποινικοποιούνται πανεπιστημιακές εργασίες με παρόμοιο αντικείμενο, καθώς και εκπομπές ή σχετικές εκδηλώσεις, και θα διώκονται ποινικά δημοσιογράφοι, αρθρογράφοι, ιστορικοί κ.ά. που εκφράζουν αιρετική γνώμη για τα συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα. Στη Γαλλία, με βάση τον νόμο Γκεϊσό, απαγορεύτηκε το βιβλίο του Ροζέ Γκαρωντύ για το Ολοκαύτωμα και ο συγγραφέας σύρθηκε στα δικαστήρια, ενώ ανάλογα κρούσματα σημειώθηκαν και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, με θύματα συγγραφείς και ιστορικούς (π.χ. Ιρβινγκ)...
«Η Ιστορία υπολογίζει στη μνήμη, δεν υποτάσσεται όμως σ' αυτήν», σημειώνει ο Πιερ Βιντάλ Νακέ, υπερασπιζόμενος το δικαίωμα οιουδήποτε να διακινεί χωρίς νομικές επιπτώσεις απόψεις και θεωρίες, ακόμη και αν είναι δημαγωγικές ή κατάπτυστες. Διότι, όπως λέει, «Η Ιστορία δεν είναι δικαστικό αντικείμενο. Σ' ένα ελεύθερο κράτος ούτε η Βουλή ούτε η δικαστική αρχή είναι αρμόδιες να ορίσουν την ιστορική αλήθεια»... Δυστυχώς, η Ελλάδα ενέδωσε. Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε...
Δημοσίευση σχολίου