Του Νίκου ΚοτζιάΜετά ένα χρόνο διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, μπορεί να εξαχθεί ένα συμπέρασμα: η κυβέρνηση δεν έχει καμία δυσκολία να λάβει πολλαπλά μέτρα σε βάρος των φτωχών, των μισθωτών και των μεσαίων στρωμάτων. .....Λαμβάνει μέτρα όπως είναι η μείωση μισθών.
Η Υπερφορολόγηση της μικρομεσαίας ιδιοκτησίας και εισοδήματος.
Η Αύξηση του ΦΠΑ. Μέτρα που προκαλούν κρίση απασχόλησης και οδηγούν σε ύφεση. Σε προβλήματα ρευστότητας.
Αντίθετα η κυβέρνηση δείχνει να μην έχει καμιά δυσκολία να λάβει μέτρα στήριξης των τραπεζών. Μείωσης ορισμένων κατηγοριών φόρων για τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους μετόχους τους.
Να ανεχθεί το μαύρο χρήμα και να το νομιμοποιήσει με τις διαδικασίες της περαίωσης.
Γενικά η κυβέρνηση πιστεύει βαθιά στην νομιμότητα της λογιστικής και αποστρέφεται τα ηθικά ερωτήματα και αξίες στο όνομα «της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης».
Το ερώτημα που προκύπτει είναι για ποιο λόγο η κυβέρνηση δείχνει σκληρότητα στους μεν και κατανόηση για τους δε;
Σε ένα πρώτο επίπεδο η απάντηση θα μπορούσε να είναι ότι η κυβέρνηση το κάνει από πεποίθηση.
Στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης κυριαρχεί η άποψη ότι δεν μπορούν να υπάρξουν οικονομικά μέτρα σε βάρος των ισχυρών και πλουσίων, διότι κάτι τέτοιο θα εμποδίσει την κίνηση της οικονομίας. Παραδόξως το ίδιο επιτελείο δεν κατανοεί ότι εάν το λαϊκό εισόδημα μειωθεί -και μάλιστα υπέρμετρα όπως συμβαίνει σήμερα- η οικονομία θα οδηγηθεί στην ύφεση. Ότι η ύφεση θα είναι ακόμα πιο ισχυρή εφόσον σπάσει η ραχοκοκαλιά της επιχειρηματικής οικονομίας που είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Προκύπτει, όμως, το ερώτημα: γιατί η κυβέρνηση διαβλέπει κινδύνους για την οικονομία μόνο όσον αφορά τον τυχόν περιορισμό των προνομίων των ισχυρών και δεν βλέπει το πρόβλημα που δημιουργείται από την μονόπλευρη λιτότητα που έχει επιλέξει; Κατά τη γνώμη μου οι απαντήσεις σε αυτό το δεύτερο ερώτημα είναι τρεις:
Πρώτον η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται τη σημασία που έχει η ζήτηση (δημόσιες επενδύσεις και λαϊκό εισόδημα), ενώ τρέμει η καρδούλα της μην πάθει κάτι κάποια ιδιωτική τράπεζα και οι δανειστές της χώρας. Η κυβέρνηση, δηλαδή, είναι δέσμια των νεοφιλελεύθερων γυαλιών που φορά.
Δεύτερον, η κυβέρνηση με τη μονόπλευρη αντίληψη που έχει στην οικονομία, ως προς το ποιο μέτρο έχει ποια επίπτωση, τάσσεται σαφώς με τα συμφέροντα των δανειστών της χώρας, Για αυτό απείχε κάθε διαπραγμάτευσης. Τάσσεται, επίσης, με τα συμφέροντα των τραπεζιτών και για αυτό τους παρέχει τη μέγιστη δυνατή βοήθεια. Από μια άλλη σκοπιά η κυβέρνηση συμπεριφέρεται ως οι μόνοι που χρειάζεται η οικονομία είναι οι δανειστές, οι τραπεζίτες, τα λαμόγια, οι μαυραγορίτες και οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες. Υποτιμά δε τη σημασία που έχει για την οικονομία η εργασία των ανθρώπων του μόχθου και των παραγωγικών επιχειρηματιών. Είναι, δηλαδή, δέσμια κοινωνικών προκαταλήψεών συντηρητικού χαρακτήρα.
Τρίτον, πολλοί υπουργοί της κυβέρνησης κάνουν παρέα με τους ανθρώπους του κέρδους και όχι του μόχθου. Κατανοούν τις αγωνίες και τις απαιτήσεις των πρώτων. Είναι ξένοι με τους καημούς και τις ανάγκες των δεύτερων. Δηλαδή, εκ των πραγμάτων κάνουν σαφή επιλογή με ποιους θέλουν να πορεύονται και για ποιους νοιάζονται περισσότερο. Επιλογή που δεν είναι απλά λάθος, αλλά αποτελεί μια επικίνδυνη πεποίθηση.
2 σχόλια:
Α. Τσίπρας - Το σκάνδαλο της αδειοδότησης του Θερμοηλεκτρικού Σταθμού Υγραερίου στον Αστακό
Η επένδυση Θερμοηλεκτρικού Σταθμού Υγραερίου στον ΑΣΤΑΚΟ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ έσπασε σκανδαλωδώς κάθε ρεκόρ ταχύτητας διαδικασιών αδειοδότησης υποδομών και έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.
Πρόκειται για ένα έργο που αναιρεί την ήπια ανάπτυξη της περιοχής και το διαμετακομιστικό ρόλο του λιμανιού για τον οποίον έχουν δαπανηθεί εθνικοί και ευρωπαϊκοί πόροι, χωρίς να απαντά σε ζητήματα ουσιαστικής ανάπτυξης, ούτε σε καμία κοινωνική ανάγκη. Σε αυτό το πλαίσιο, με επείγουσες διαδικασίες, εκδόθηκε πρόσφατα νέα Κ.Υ.Α. που καθορίζει το πλαίσιο "αναγκαστικών απαλλοτριώσεων και πολεοδομικών θεμάτων" τροποποιώντας προηγούμενη.
Ερωτήματα προκαλεί το επιχειρηματικό παρελθόν του κ. Ιωάννη Αντωνιάδη Σπορίδη, εκπροσώπου της μιας εκ των εταιριών της κοινοπραξίας του Αστακού και η εμφάνιση του επικοινωνιολόγου κ. Γ. Σεφερτζή στην περιοχή του Αστακού ως υποστηρικτή του έργου.
Η επένδυση αποτελεί μεγάλο πλήγμα για το περιβάλλον με δεδομένο ότι πρόκειται για μια ρυπογόνο θερμική μονάδα ηλεκτροπαραγωγής μεγάλης κλίμακας, αφού θα αφορά το LPG, καύσιμο που αποφεύγεται αυστηρά στην ηλεκτροπαραγωγή μεγάλης κλίμακας, λόγω της υψηλότατης επικινδυνότητάς του.
Ερωτάται ο κ. Πρωθυπουργός
1. Είναι στα πλαίσια της πράσινης ανάπτυξης μια μεγάλης επικινδυνότητας ρυπογόνα επένδυση, που καταργεί τη δρομολογημένη ήπια αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής;
2. Με ποιο σκεπτικό, στο αίτημα των πολιτών για διαφάνεια και στο πρόβλημα της ταχύτητας υλοποίησης των επενδύσεων απαντάτε με το περίφημο fast track, που παρακάμπτει προκλητικά το ισχύον θεσμικό πλαίσιο αγγίζοντας τα όρια της αντισυνταγματικότητας;
“Μπλόκο” στην επένδυση του Κατάρ στον Αστακό
«Mαύρες τρύπες» στην επένδυση του Kατάρ στον Aστακό, που θέτουν εν αμφιβόλω την υλοποίησή της, διαπιστώνει το υπουργείο Περιβάλλοντος. Mπορεί η PAE να χρειάστηκε μόλις 20 ημέρες να εκδώσει θετική γνωμάτευση για την επένδυση του Kατάρ στον Aστακό, οι υπηρεσίες ωστόσο του YΠEKA και η υπουργός κ. Mπιρμπίλη που έχει τον τελικό λόγο για την έκδοση της άδειας παραγωγής, έχουν αποφασίσει να περάσουν από «κόσκινο» κάθε πτυχή του επιχειρηματικού σχεδίου. Tο αμέσως επόμενο στάδιο της έκδοσης άδειας εγκατάστασης η κ. Mπιρμπίλη το έχει συνδέσει εκτός από την απαιτούμενη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και με τη μελέτη επικινδυνότητας. Aυτό γιατί όπως η ίδια εξηγεί η συγκεκριμένη επένδυση εντάσσεται στην κατηγορία της Oδηγίας «Σεβέζο ΙΙ» που αφορά την «πρόληψη και καταστολή βιομηχανικών ατυχημάτων μεγάλης έκτασης και πήρε το όνομά της από το γνωστό ατύχημα διαρροής χημικών στο Σεβέζο της Ιταλίας το 1976. Aυτός είναι ο βασικός λόγος που δεν υπάρχει στην Eυρώπη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με LPG μεγάλης κλίμακας», τονίζει η K. Mπιρμπίλη.
Σε ό,τι αφορά την επικινδυνότητα όλοι παραπέμπουν στο τραγικό δυστύχημα στις 19 Νοεμβρίου του 1984 σε δεξαμενές LPG στο Σαν Χουάν του Μεξικού, που προκάλεσε τον θάνατο σε περισσότερους από 500 ανθρώπους και τον τραυματισμό περίπου 6.000, αλλά και στο ατύχημα που συνέβη στην Τοσκάνη πέρυσι όταν εξερράγη βαγόνι που μετέφερε LPG, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους 15 άτομα και τραυματίστηκαν πάνω από 500.
Καθημερινη
Δημοσίευση σχολίου